снегаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
снегаме́р |
снегаме́ры |
| Р. |
снегаме́ра |
снегаме́раў |
| Д. |
снегаме́ру |
снегаме́рам |
| В. |
снегаме́р |
снегаме́ры |
| Т. |
снегаме́рам |
снегаме́рамі |
| М. |
снегаме́ры |
снегаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
снегаме́р м., спец. снегоме́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
снегаме́р, ‑а, м.
Прыбор для вызначэння шчыльнасці снежнага покрыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
снегоме́р спец. снегаме́р, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)