снегавы́ гл. снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снегавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. снегавы́ снегава́я снегаво́е снегавы́я
Р. снегаво́га снегаво́й
снегаво́е		 снегаво́га снегавы́х
Д. снегаво́му снегаво́й снегаво́му снегавы́м
В. снегавы́ (неадуш.)
снегаво́га (адуш.)		 снегаву́ю снегаво́е снегавы́я (неадуш.)
снегавы́х (адуш.)
Т. снегавы́м снегаво́й
снегаво́ю		 снегавы́м снегавы́мі
М. снегавы́м снегаво́й снегавы́м снегавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снегавы́ снегово́й; (о состоящем из снега — ещё) сне́жный;

~ва́я лі́нія — снегова́я ли́ния;

~ва́я гара́ — снегова́я (сне́жная) гора́;

~ва́я хма́ра — снегова́я ту́ча;

~ва́я вада́ — снегова́я вода́;

~во́е по́крыва — сне́жный покро́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снегавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да снегу; з снегу, з снегам. Снегавыя сумёты. Снегавая лінія. Снегавыя хмары. □ Тысячамі дарог і ў розных кірунках збягае вясною снегавая вада. Колас. Шмат дзён было такіх — хмурных, снегавых і мокрых. Чорны. // Зроблены з снегу, у снезе; снежны. Зрабіць снегавую гару. Снегавая хатка. Снегавая баба.

2. Пакрыты снегам. Высокія горы са снегавымі вяршынямі. □ Бязлюднае снегавое поле супакойвала. Гарэцкі.

3. Прызначаны для збірання і пад. снегу. Снегавы шчыт. Снегавая машына.

4. Падобны колерам на снег. З чупрынай белаю, як лунь, І з барадою снегавою, Зямлёй прапах[л]ы і сасною, Ён [мужык] пільна ўсё глядзіць на рунь. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледавіко́ва-снегавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ледавіко́ва-снегавы́ ледавіко́ва-снегава́я ледавіко́ва-снегаво́е ледавіко́ва-снегавы́я
Р. ледавіко́ва-снегаво́га ледавіко́ва-снегаво́й
ледавіко́ва-снегаво́е		 ледавіко́ва-снегаво́га ледавіко́ва-снегавы́х
Д. ледавіко́ва-снегаво́му ледавіко́ва-снегаво́й ледавіко́ва-снегаво́му ледавіко́ва-снегавы́м
В. ледавіко́ва-снегавы́ (неадуш.)
ледавіко́ва-снегаво́га (адуш.)		 ледавіко́ва-снегаву́ю ледавіко́ва-снегаво́е ледавіко́ва-снегавы́я (неадуш.)
ледавіко́ва-снегавы́х (адуш.)
Т. ледавіко́ва-снегавы́м ледавіко́ва-снегаво́й
ледавіко́ва-снегаво́ю		 ледавіко́ва-снегавы́м ледавіко́ва-снегавы́мі
М. ледавіко́ва-снегавы́м ледавіко́ва-снегаво́й ледавіко́ва-снегавы́м ледавіко́ва-снегавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снег, -у, М сне́зе, мн. снягі́, -о́ў, м.

Атмасферныя ападкі ў выглядзе крышталікаў лёду, а таксама суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае зямлю.

Выпаў першы с.

○

Вечныя снягі — снег на вяршынях высокіх гор.

◊

Патрэбен як леташні снег — зусім не патрэбен (разм., неадабр.).

Як снег на галаву — раптоўна, нечакана (разм.).

|| памянш. сняжо́к, -жку́, м.

|| прым. снегавы́, -а́я, -о́е і сне́жны, -ая, -ае.

Снегавая хатка (зробленая са снегу). Снегавая нагрузка (нагрузка на будынкі, якую стварае снежнае покрыва). Снежныя заносы.

Снежная белізна (падобная на снег).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снегово́й снегавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балва́н, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Фігура чалавека, вылепленая або высечаная з якога-н. матэрыялу.

Снегавы б.

2. Дурань, невук (разм., зневаж.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балва́н, ‑а, м.

1. Вылепленая або высечаная з якога‑н. матэрыялу фігура чалавека. Насупраць ганка стаяў вылеплены Мсціславам снегавы балван. Караткевіч.

2. Лаянк. Дурань. І раптам Валодзю нясцерпна захацелася прымусіць гэтых балваноў выцягнуцца перад ім. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́рань, -і, ж.

1. Тонкі снегавы слой, які ўтвараецца дзякуючы выпарэнням паверхні пры рэзкім пахаладанні; туман з халодным дробным дажджом, імжа; смуга выпарэнняў у сырое надвор’е.

Дрэвы стаялі ў шэрані.

Неба пакрылася шэранню.

2. Змрок, цемра.

Перадранішняя ш.

3. Шэрая афарбоўка чаго-н., шэрасць.

Ш. хмар.

Ш. будзёншчыны (перан.).

|| прым. шэ́раневы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)