снегаво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. снегаво́р снегаво́ры
Р. снегаво́ра снегаво́раў
Д. снегаво́ру снегаво́рам
В. снегаво́р снегаво́ры
Т. снегаво́рам снегаво́рамі
М. снегаво́ры снегаво́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снегаво́р м., с.-х. снегопа́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снегаво́р, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для ўтварэння снежных валоў, што затрымліваюць снег на палях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегопа́х с.-х. снегаво́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)