снара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. снара́дны снара́дная снара́днае снара́дныя
Р. снара́днага снара́днай
снара́днае		 снара́днага снара́дных
Д. снара́днаму снара́днай снара́днаму снара́дным
В. снара́дны (неадуш.)
снара́днага (адуш.)		 снара́дную снара́днае снара́дныя (неадуш.)
снара́дных (адуш.)
Т. снара́дным снара́днай
снара́днаю		 снара́дным снара́днымі
М. снара́дным снара́днай снара́дным снара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снара́дны воен., спорт. снаря́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да снарада. Снарадная гільза. □ [Тарас] перабег па хісткіх мастках цераз снарадную варонку, залітую веснавою вадой. Савіцкі. // Які служыць для захоўвання снарадаў. Снарадная скрынка. Снарадны склад. // Прызначаны для вырабу снарадаў. Снарадная сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снара́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Від боепрыпасаў для стральбы з гармат.

У лесе разарваўся с.

2. Прыбор, інструмент, машына.

С. для свідравання.

3. Прыстасаванні для спартыўных практыкаванняў.

Гімнастычныя снарады.

|| прым. снара́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снаря́дный

1. воен. снара́дны;

снаря́дный я́щик снара́дная скры́нка;

2. спорт. прыла́дны, снара́дны;

снаря́дная гимна́стика прыла́дная (снара́дная) гімна́стыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)