снара́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
снара́д |
снара́ды |
| Р. |
снара́да |
снара́даў |
| Д. |
снара́ду |
снара́дам |
| В. |
снара́д |
снара́ды |
| Т. |
снара́дам |
снара́дамі |
| М. |
снара́дзе |
снара́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
варо́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Яма, утвораная разрывамі снарадаў, мін і пад.
|| прым. варо́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перадо́к, -дка́, мн. -дкі, -дко́ў м.
1. Пярэдняя частка калёс, саней і пад.
2. Двухколка для снарадаў і перавозкі гармат.
Адчапіць гармату ад перадка.
|| прым. перадко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сапёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Ваеннаслужачы інжынерных і ваенна-будаўнічых войск; чалавек, які займаецца абясшкоджваннем мін і неразарваных снарадаў.
|| прым. сапёрны, -ая, -ае.
С. батальён.
Сапёрныя работы.
С. інструмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
варо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Яма, утвораная разрывамі снарадаў, мін і пад. У варонках ад снарадаў поўна ржавай вады. Гурскі. Яшчэ да залпаў.. [Андрэй] заўважыў непадалёку свежую варонку ад бомбы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
снара́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да снарада. Снарадная гільза. □ [Тарас] перабег па хісткіх мастках цераз снарадную варонку, залітую веснавою вадой. Савіцкі. // Які служыць для захоўвання снарадаў. Снарадная скрынка. Снарадны склад. // Прызначаны для вырабу снарадаў. Снарадная сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэрыва́цыя, -і, ж. (спец.).
1. Бакавое адхіленне снарадаў і куль пры палёце.
2. Адвод вады ад галоўнага рэчышча ракі ў бок па канале.
3. Утварэнне новых слоў ад слова-асновы.
|| прым. дэрывацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
балі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Раздзел тэарэтычнай механікі, які вывучае законы руху цяжкага цела, кінутага пад некаторым вуглом да гарызонту.
2. Навука аб законах руху снарадаў.
|| прым. балісты́чны, -ая, -ае.
Балістычная ракета.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шала́нда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ла́нд і -аў, ж.
1. Невялікая несамаходная з мелкай пасадкай баржа для пагрузкі і разгрузкі суднаў, для перавозкі грунту з землечарпальных снарадаў.
2. На Чорным моры: парусная пласкадонная рыбацкая лодка.
|| прым. шала́ндны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трынітраталуо́л, ‑у, м.
Выбуховае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для артылерыйскіх снарадаў, мін, авіябомбаў і на надрыўных работах; тратыл, тол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)