смяхо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
смяхо́тны |
смяхо́тная |
смяхо́тнае |
смяхо́тныя |
| Р. |
смяхо́тнага |
смяхо́тнай
смяхо́тнае |
смяхо́тнага |
смяхо́тных |
| Д. |
смяхо́тнаму |
смяхо́тнай |
смяхо́тнаму |
смяхо́тным |
| В. |
смяхо́тны (неадуш.)
смяхо́тнага (адуш.) |
смяхо́тную |
смяхо́тнае |
смяхо́тныя (неадуш.)
смяхо́тных (адуш.) |
| Т. |
смяхо́тным |
смяхо́тнай
смяхо́тнаю |
смяхо́тным |
смяхо́тнымі |
| М. |
смяхо́тным |
смяхо́тнай |
смяхо́тным |
смяхо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
смяхо́тны разг. смехотво́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смяхо́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і смехатворны. А гэтая дубінка, з якою я так казырыўся на печы, здалася мне проста смяхотнаю. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смехотво́рный смяхо́тны, смехатво́рны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)