смысл

1. (значение) сэнс, род. сэ́нсу м.;

2. (разум, способность) ро́зум, -му м.;

в по́лном смы́сле сло́ва у по́ўным сэ́нсе сло́ва;

здра́вый смысл разу́мны сэнс (здаро́вы ро́зум).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Смысл ‘розум’ (Нас.), смы́сліць ‘разумець, цяміць’ (Нас.), змысл ‘сэнс’ (Байк. і Некр.), смы́сел ‘сэнс, значэнне; розум’, смы́сьліць ‘разумець, цяміць’ (Некр. і Байк.), змысьля́ць ‘здумляць’ (Ласт.). Параўн. укр. смисл ‘сэнс, разуменне, сутнасць, карысць’, ‘сэнс, розум’, рус. смысл, смы́слить ‘разумець’, польск. smysl, zmysł ‘адчуванне, розум, сэнс’, н.-луж., в.-луж. zmysł ‘тс’, чэш. smysl ‘тс’, славац. zmysel ‘сэнс, розум, адчуванне, разуменне’, серб.-харв. сми̑сао ‘сэнс, значэнне, схільнасць’, славен. smísel ‘сэнс’, балг. сми́съл ‘сэнс, мэта, змест, карысць’, ст.-слав. съмыслъ ‘думка, намер, погляд’. Поствербальнае ўтварэнне ад *sъmysliti < mysliti (гл. мысль) (Махэк₂, 385). Гл. яшчэ Сной₁, 585.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тлума́чыць несов.

1. (истолковывать) объясня́ть, толкова́ть;

2. (определять смысл, значение) толкова́ть, поясня́ть;

т. сэнс слоў — толкова́ть (поясня́ть) смысл слов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сэнс (род. сэ́нсу) м., в разн. знач. смысл;

у по́ўным сэ́нсе сло́ва — в по́лном смы́сле сло́ва;

глыбо́кі с. — глубо́кий смысл;

с. жыцця́смысл жи́зни;

у пэ́ўным сэ́нсе — в не́котором (изве́стном) смы́сле (ро́де)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́вливаться страд. уло́ўлівацца, лаві́цца;

смысл его́ выступле́ния пло́хо ула́вливается сэнс яго́ выступле́ння дрэ́нна ўло́ўліваецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

літара́льны

1. буква́льный, досло́вный;

л. перакла́д — буква́льный (досло́вный) перево́д;

2. (прямой, точный) буква́льный;

л. сэнс — буква́льный смысл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раху́ба ж., прост.

1. подсчёт м.;

2. расчёт м.; вы́года, смысл м.;

няма́ ~бы — нет расчёта (вы́годы, смы́сла)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прида́ть сов.

1. (усилить, прибавить) дада́ць, прыда́ць;

2. (сообщить качество, свойство, вложить какой-л. смысл) нада́ць, прыда́ць; см. придава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тума́нны прям., перен. тума́нный;

~нная смуга́ — тума́нная ды́мка;

~нная ра́ніца — тума́нное у́тро;

~нныя надзе́і — тума́нные наде́жды;

т. по́зірк — тума́нный взгляд;

т. сэнс — тума́нный смысл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тума́нный

1. тума́нны;

тума́нная ды́мка тума́нная смуга́;

2. перен. (неясный) цьмя́ны, тума́нны;

тума́нные наде́жды цьмя́ныя (тума́нныя) надзе́і;

тума́нный взгляд цьмя́ны (тума́нны) по́зірк;

тума́нный смысл цьмя́ны (тума́нны) сэнс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)