смы́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. смы́кну смы́кнем
2-я ас. смы́кнеш смы́кнеце
3-я ас. смы́кне смы́кнуць
Прошлы час
м. смы́кнуў смы́кнулі
ж. смы́кнула
н. смы́кнула
Загадны лад
2-я ас. смы́кні смы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час смы́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смы́кнуць сов., однокр., разг. дёрнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да смыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. што. Выскубваць кудзелю пры прадзенні.

С. кудзелю.

2. каго-што. Тузаць за што-н.

С. за рукаў.

3. Скубці, шчыпаць што-н.

С. цыбулю з вянка.

|| аднакр. смы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| зак. насмы́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. смы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)