смо́кінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			смо́кінг | 
			смо́кінгі | 
			
		
			| Р. | 
			смо́кінга | 
			смо́кінгаў | 
			
		
			| Д. | 
			смо́кінгу | 
			смо́кінгам | 
			
		
			| В. | 
			смо́кінг | 
			смо́кінгі | 
			
		
			| Т. | 
			смо́кінгам | 
			смо́кінгамі | 
			
		
			| М. | 
			смо́кінгу | 
			смо́кінгах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
смо́кінг, -а, мн. -і, -аў, м.
Пінжак для ўрачыстасцей з адкрытымі грудзямі і доўгімі, абшытымі шоўкам лацканамі.
|| прым. смо́кінгавы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
смо́кінг, ‑а, м.
Пінжак з чорнага сукна з адкрытай грудзінай і доўгімі, абшытымі шоўкам адваротамі.
[Англ. smoking-jacket.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
смо́кинг смо́кінг, -га м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)