Смалі́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Смалі́ца
Р. Смалі́цы
Д. Смалі́цы
В. Смалі́цу
Т. Смалі́цай
Смалі́цаю
М. Смалі́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Смалі́ца: лезці смаліцай ‘неадчэпна, напорыста, настойліва, нахабна лезці’ (Скарбы). Да смала 1 (гл.), параўн. прычапіўся, як смала ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)