смаля́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Тое, што і смалакурня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Смаля́рня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Смаля́рня
Р. Смаля́рні
Д. Смаля́рні
В. Смаля́рню
Т. Смаля́рняй
Смаля́рняю
М. Смаля́рні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Смалярня́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Смалярня́
Р. Смалярні́
Д. Смалярні́
В. Смалярню́
Т. Смалярнё́й
Смалярнё́ю
М. Смалярні́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смаля́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. смаля́рня смаля́рні
Р. смаля́рні смаля́рань
смаля́рняў
Д. смаля́рні смаля́рням
В. смаля́рню смаля́рні
Т. смаля́рняй
смаля́рняю		 смаля́рнямі
М. смаля́рні смаля́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смаля́рня ж. смолоку́рня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смаля́рня, ‑і, ж.

Тое, што і смалакурня. Калісь была тут смалярня. Ад яе засталіся толькі глыбы гліняных пячэй, дзе парыліся смалякі ды дробныя рэшткі пранятых смалою карчоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смолоку́рня смалаку́рня, -ні ж., смаля́рня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закады́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі блізкі, сардэчны (пра сябра, сяброўскія адносіны). Смалярня стала на некаторы час галоўным штабам двух закадычных прыяцеляў, Лабановіча і Тукалы. Колас. [Юзік] ахвотна згаджаўся з усім, з чым былі згодны яго закадычныя сябры Васіль і Міхась. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)