смалава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. смалава́ты смалава́тая смалава́тае смалава́тыя
Р. смалава́тага смалава́тай
смалава́тае		 смалава́тага смалава́тых
Д. смалава́таму смалава́тай смалава́таму смалава́тым
В. смалава́ты (неадуш.)
смалава́тага (адуш.)		 смалава́тую смалава́тае смалава́тыя (неадуш.)
смалава́тых (адуш.)
Т. смалава́тым смалава́тай
смалава́таю		 смалава́тым смалава́тымі
М. смалава́тым смалава́тай смалава́тым смалава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смалава́ты смолева́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смалава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе смалу, са смалой. Касцёр атрымаўся багаты! Усе цягалі хмыз і ламачча, а самы смалаваты корч на агонь прывалок Даўгалёнак. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смолева́тый смалава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)