смакта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. смакта́льны смакта́льная смакта́льнае смакта́льныя
Р. смакта́льнага смакта́льнай
смакта́льнае		 смакта́льнага смакта́льных
Д. смакта́льнаму смакта́льнай смакта́льнаму смакта́льным
В. смакта́льны (неадуш.)
смакта́льнага (адуш.)		 смакта́льную смакта́льнае смакта́льныя (неадуш.)
смакта́льных (адуш.)
Т. смакта́льным смакта́льнай
смакта́льнаю		 смакта́льным смакта́льнымі
М. смакта́льным смакта́льнай смакта́льным смакта́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смакта́льны соса́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смакта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смактання. Смактальны рэфлекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смакта́ць, смакчу́, смо́кчаш, смо́кча; смакчы́; незак., што.

1. Губамі і языком уцягваць у рот што-н. вадкае праз вузкую адтуліну ў чым-н.

С. малако.

2. Пра насякомых і некаторых жывёлін: усмоктваць у сябе што-н. вадкае пры дапамозе спецыяльных органаў.

Пчала смокча нектар з кветкі.

Авадні смокчуць кроў каня.

3. Трымаць у роце, размінаючы, размякчаючы губамі, языком і змочваючы слінай.

С. цукар.

4. Трымаючы што-н. у роце, рабіць смактальныя рухі языком і губамі.

С. соску.

С. лапу.

С. люльку (курыць).

5. перан., звычайна безас. Выклікаць тупы боль.

Смокча пад грудзямі.

◊

Смактаць кроў з каго-н. — мучыць, прыгнятаць каго-н., здзекавацца з каго-н.

|| наз. смакта́нне, -я, н.; прым. смакта́льны, -ая, -ае (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соса́тельный сса́льны, смакта́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)