сма́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сма́кавы сма́кавая сма́кавае сма́кавыя
Р. сма́кавага сма́кавай
сма́кавае		 сма́кавага сма́кавых
Д. сма́каваму сма́кавай сма́каваму сма́кавым
В. сма́кавы (неадуш.)
сма́кавага (адуш.)		 сма́кавую сма́кавае сма́кавыя (неадуш.)
сма́кавых (адуш.)
Т. сма́кавым сма́кавай
сма́каваю		 сма́кавым сма́кавымі
М. сма́кавым сма́кавай сма́кавым сма́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сма́кавы вкусово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сма́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смаку (у 1 знач.). Смакавыя нервы. Смакавыя якасці прадуктаў харчавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смак, -у, м.

1. Адно са знешніх адчуванняў чалавека, органам якога з’яўляецца слізістая абалонка языка і ротавая поласць.

2. Адчуванне на языку, у роце або ўласцівасць ежы, якая з’яўляецца крыніцай гэтага адчування.

Кіслы на с. яблык.

3. перан. Сэнс, цікавасць, вастрыня чаго-н.

У гэтым эпізодзе ўвесь с. анекдота.

Ён адчуваў с. у працы.

4. Задавальненне, ахвота.

Дзіця са смакам з’ела пачастунак.

|| прым. сма́кавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкусово́й сма́кавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)