назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| смакава́ння | |
| смакава́нню | |
| смакава́ннем | |
| смакава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| смакава́ння | |
| смакава́нню | |
| смакава́ннем | |
| смакава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. смакова́ние;
2. про́бование;
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны;
1. Есці або піць паволі, з асалодай, каб адчуць смак (у 1 і 2
2. Есці ці піць на пробу; каштаваць.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
смакова́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предвкуше́ние
в предвкуше́нии ра́достной встре́чи чака́ючы ра́даснай сустрэ́чы; адчува́ючы напе́рад ра́дасную сустрэ́чу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)