слі́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
слі́нены |
слі́неная |
слі́ненае |
слі́неныя |
| Р. |
слі́ненага |
слі́ненай слі́ненае |
слі́ненага |
слі́неных |
| Д. |
слі́ненаму |
слі́ненай |
слі́ненаму |
слі́неным |
| В. |
слі́нены (неадуш.) слі́ненага (адуш.) |
слі́неную |
слі́ненае |
слі́неныя (неадуш.) слі́неных (адуш.) |
| Т. |
слі́неным |
слі́ненай слі́ненаю |
слі́неным |
слі́ненымі |
| М. |
слі́неным |
слі́ненай |
слі́неным |
слі́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
слі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
слі́нены |
слі́неная |
слі́ненае |
слі́неныя |
| Р. |
слі́ненага |
слі́ненай слі́ненае |
слі́ненага |
слі́неных |
| Д. |
слі́ненаму |
слі́ненай |
слі́ненаму |
слі́неным |
| В. |
слі́нены (неадуш.) слі́ненага (адуш.) |
слі́неную |
слі́ненае |
слі́неныя (неадуш.) слі́неных (адуш.) |
| Т. |
слі́неным |
слі́ненай слі́ненаю |
слі́неным |
слі́ненымі |
| М. |
слі́неным |
слі́ненай |
слі́неным |
слі́неных |
Кароткая форма: слі́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
слі́нены слюнённый; мусо́ленный; см. слі́ніць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слі́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад слініць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мусо́ленный прич., мусо́леный прил.
1. слі́нены;
2. цухмо́лены, мусо́лены, шмальцава́ны; см. мусо́лить 1, 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)