сліма́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сліма́чка |
сліма́чкі |
| Р. |
сліма́чкі |
сліма́чак |
| Д. |
сліма́чцы |
сліма́чкам |
| В. |
сліма́чку |
сліма́чак |
| Т. |
сліма́чкай
сліма́чкаю |
сліма́чкамі |
| М. |
сліма́чцы |
сліма́чках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сліма́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм., зневаж. Жан. да слімак (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слюнтя́йка сліма́чка, -кі ж., размазня́, -ні́ ж., слюнця́йка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)