слі́віна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
слі́віна |
слі́віны |
| Р. |
слі́віны |
слі́він |
| Д. |
слі́віне |
слі́вінам |
| В. |
слі́віну |
слі́віны |
| Т. |
слі́вінай
слі́вінаю |
слі́вінамі |
| М. |
слі́віне |
слі́вінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
слі́віна ж., разг. (единичное дерево, плод) сли́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слі́віна, ‑ы, ж.
Разм. Адзінкавае дрэва, адзін плод слівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)