слівя́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Наліўка, настоеная на слівах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слівя́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. слівя́нка
Р. слівя́нкі
Д. слівя́нцы
В. слівя́нку
Т. слівя́нкай
слівя́нкаю
М. слівя́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слівя́нка ж. (наливка) сливя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слівя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Слівавая наліўка або настойка. Упершыню пасля вайны пачынаецца масавы выраб беларускай слівянкі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сливя́нка слівя́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)