слё́зны, -ая, -ае.

1. гл. сляза.

2. Які мае намер расчуліць, разжаліць каго-н.

Слёзнае пісьмо.

Слёзна (прысл.) прасіць.

3. перан. Набыты цяжкай працай.

Слёзныя капейкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слё́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слё́зны слё́зная слё́знае слё́зныя
Р. слё́знага слё́знай
слё́знае		 слё́знага слё́зных
Д. слё́знаму слё́знай слё́знаму слё́зным
В. слё́зны (неадуш.)
слё́знага (адуш.)		 слё́зную слё́знае слё́зныя (неадуш.)
слё́зных (адуш.)
Т. слё́зным слё́знай
слё́знаю		 слё́зным слё́знымі
М. слё́зным слё́знай слё́зным слё́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слё́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слё́зны слё́зная слё́знае слё́зныя
Р. слё́знага слё́знай
слё́знае		 слё́знага слё́зных
Д. слё́знаму слё́знай слё́знаму слё́зным
В. слё́зны (неадуш.)
слё́знага (адуш.)		 слё́зную слё́знае слё́зныя (неадуш.)
слё́зных (адуш.)
Т. слё́зным слё́знай
слё́знаю		 слё́зным слё́знымі
М. слё́зным слё́знай слё́зным слё́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слёзны в разн. знач. слёзный;

~ная прато́ка — анат. слёзный прото́к;

~ная про́сьба — слёзная про́сьба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слёзны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да выдзялення слёз. Слёзныя залозы. Слёзны канал.

2. Які мае адносіны да слёз. На хударлявых скронях чарнелі сляды слёзных рагаў. Гартны. Што з табою, галубка? Чаму твае вочы заслаў слёзны туман? Кірэенка.

3. Напоўнены слязамі. Апейка перахапіў слёзны позірк дзяўчыны. Мележ.

4. Які імкнецца разжаліць, расчуліць каго‑н., жаласны. Слёзная просьба. □ Галя чытала слёзны бацькаў ліст, і ў самой нагарнуліся слёзы. Сабаленка.

5. Набыты цяжкай працай; няшчасны. Каролек не хацеў пазычаць грошы — парабчанскія .. слёзныя капейкі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́са-слёзны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́са-слёзны но́са-слёзная но́са-слёзнае но́са-слёзныя
Р. но́са-слёзнага но́са-слёзнай
но́са-слёзнае		 но́са-слёзнага но́са-слёзных
Д. но́са-слёзнаму но́са-слёзнай но́са-слёзнаму но́са-слёзным
В. но́са-слёзны (неадуш.)
но́са-слёзнага (адуш.)		 но́са-слёзную но́са-слёзнае но́са-слёзныя (неадуш.)
но́са-слёзных (адуш.)
Т. но́са-слёзным но́са-слёзнай
но́са-слёзнаю		 но́са-слёзным но́са-слёзнымі
М. но́са-слёзным но́са-слёзнай но́са-слёзным но́са-слёзных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

но́со-слёзный но́са-слёзны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слязні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. У Старажытным Рыме: пасудзіна, у якую збіралі слёзы, калі плакалі па нябожчыку.

2. Слёзны мяшок каля вока, дзе збіраюцца слёзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слёзный

1. анат. слёзны;

слёзный прото́к слёзная прато́ка;

2. перен. слёзны, жа́ласлівы;

слёзная про́сьба слёзная (жа́ласлівая) про́сьба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагарну́цца, ‑горнецца; зак.

З’явіцца на вачах (пра слёзы). Галя чытала слёзны бацькаў ліст, і ў самой нагарнуліся слёзы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)