слугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак.

Тое, што і прыслужваць.

|| зак. паслугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й.

|| наз. слугава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слугава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. слугу́ю слугу́ем
2-я ас. слугу́еш слугу́еце
3-я ас. слугу́е слугу́юць
Прошлы час
м. слугава́ў слугава́лі
ж. слугава́ла
н. слугава́ла
Загадны лад
2-я ас. слугу́й слугу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час слугу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слугава́ць несов., разг. служи́ть; услу́живать, прислу́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Тое, што і прыслужваць. А паны сабе балююць, П’юць заморскае віно, — Для іх робіцца яно, — І ім лёкаі слугуюць, Як тут водзіцца даўно. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслугава́ць гл. слугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слугава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. слугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прислу́живать несов. прыслу́жваць, прыслуго́ўваць, слугава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.

Разм. Слугаваць некаторы час. [Шарахоўскі:] — Не, сыночкі, паравоз яшчэ нам паслугуе. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услу́живать несов.

1. (оказывать услугу) рабі́ць паслу́гу; (угождать) дагаджа́ць;

2. (прислуживать) прыслу́жваць, прыслуго́ўваць, слугава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

служи́ть несов.

1. в разн. знач. служы́ць;

служи́ть в а́рмии служы́ць у а́рміі;

служи́ть иску́сству служы́ць маста́цтву;

э́та ко́мната слу́жит мне библиоте́кой гэ́ты пако́й слу́жыць мне бібліятэ́кай;

2. (прислуживать) служы́ць, разг. слугава́ць;

служи́ть хозя́ину служы́ць (слугава́ць) гаспадару́;

3. (быть, являться) служы́ць, з’яўля́цца;

служи́ть приме́ром служы́ць (з’яўля́цца) пры́кладам;

служи́ть ве́рой и пра́вдой служы́ць ве́рай і пра́ўдай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)