слепя́щий

1. прич. які́ (што) сле́піць;

2. прил. (ослепительный) сляпу́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпу́чы слепя́щий, ослепи́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)