сла́ўна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сла́ўна |
слаўне́й |
найслаўне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сла́ўна нареч., в знач. сказ. сла́вно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сла́ўна,
1. Прысл. да слаўны.
2. безас. у знач. вык. Разм. Пра пачуццё задавальнення, якое адчувае хто‑н. Як прыемна пахне збожжа! А вакол — спакойна! Эх, як слаўна, як прыгожа, Хораша, прыстойна! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́вен
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сла́вен |
сла́ўна |
сла́ўна |
сла́ўны |
| Р. |
сла́ўнага |
сла́ўнай
сла́ўнае |
сла́ўнага |
сла́ўных |
| Д. |
сла́ўнаму |
сла́ўнай |
сла́ўнаму |
сла́ўным |
| В. |
сла́вен (неадуш.)
сла́ўнага (адуш.) |
сла́ўную |
сла́ўнае |
сла́ўны (неадуш.)
сла́ўных (адуш.) |
| Т. |
сла́ўным |
сла́ўнай
сла́ўнаю |
сла́ўным |
сла́ўнымі |
| М. |
сла́ўным |
сла́ўнай |
сла́ўным |
сла́ўных |
Іншыя варыянты:
сла́ўны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сла́вно нареч. сла́ўна; (хорошо, приятно) хо́раша, до́бра;
сла́вно порабо́тать сла́ўна (до́бра) папрацава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ах, выкл.
1. Перадае захапленне, здзіўленне, спалох, здагадку і пад.
Ах, як слаўна тут!
Ах, якая нечаканасць!
2. Перадае пачуццё жалю, гора.
Ах, якое няшчасце!
3. Перадае пачуццё гневу і абурэння.
Ах, каб вас каршун!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уво́сень, прысл.
У асенні час, восенню. Чаго толькі няма ў тым буданчыку! Тут і раскладныя лесвіцы, з дапамогай якіх увосень збіраюць яблыкі, і няскончаны рамачны вулей,.. і розны інструмент. Даніленка. Увосень слаўна чакаць першага снегу, а зімой — першай травы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́села,
1. Прысл. да вясёлы. Дружным хорам шчабечуць шпакі, весела пасвістваюць івалгі і дразды. Якімовіч.
2. безас. у знач. вык. Аб стане весялосці, радасным настроі. Вечарамі ў інтэрнатах было людна і весела. Грахоўскі. Весела на полі, Слаўна пад бярозкай, Хоць ты сядзь-спачынь. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́хацца, ‑аецца; безас. незак., без дап. і чым.
Пра магчымасць дыхаць, умовы для дыхання. Лёгка дыхалася на ўлонні прыроды. Шахавец. І хоць нейкае нечуванае багацце раптоўна і не прыйшло, але праз усе гады добра елася і пілося, добра працавалася і слаўна дыхалася цудоўным скіп’ёўскім паветрам. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асало́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Вышэйшая ступень задавальнення, адчування прыемнага. Перайсці ж уброд раку летам — адна асалода. Колас. Сейбіт меў асалоду — Жыта слаўна ўрадзіла! Броўка. Бародка ўзяў са скрыначкі на стале папяросу і моўчкі закурыў, з асалодай зацягнуўся і зажмурыўся, нібы раптам прыдумаў сродак, як абараніцца ад нечаканай навалы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)