сла́ўленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сла́ўленне
Р. сла́ўлення
Д. сла́ўленню
В. сла́ўленне
Т. сла́ўленнем
М. сла́ўленні

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. слаўле́нне
Р. слаўле́ння
Д. слаўле́нню
В. слаўле́нне
Т. слаўле́ннем
М. слаўле́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сла́ўленне ср. сла́вление

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сла́вление сла́ўленне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віншава́нне ’вітанне, слаўленне каго-небудзь з выпадку радаснай падзеі’ (КТС, БРС, Нас., Шпіл.). Іменнае ўтварэнне ад дзеяслова віншаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)