слаявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слаявы́ слаява́я слаяво́е слаявы́я
Р. слаяво́га слаяво́й
слаяво́е		 слаяво́га слаявы́х
Д. слаяво́му слаяво́й слаяво́му слаявы́м
В. слаявы́ (неадуш.)
слаяво́га (адуш.)		 слаяву́ю слаяво́е слаявы́я (неадуш.)
слаявы́х (адуш.)
Т. слаявы́м слаяво́й
слаяво́ю		 слаявы́м слаявы́мі
М. слаявы́м слаяво́й слаявы́м слаявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слаявы́ слоево́й, пластово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слаявы́, ‑ая, ‑ое.

Які сустракаецца ў прыродзе ў выглядзе пластоў. Слаявы вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слоево́й слаявы́, пластавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластово́й

1. пластавы́, слаявы́; см. пласт;

2. плот. пла́шачны; см. пласти́на​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)