сла́бенькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сла́бенькі |
сла́бенькая |
сла́бенькае |
сла́бенькія |
| Р. |
сла́бенькага |
сла́бенькай сла́бенькае |
сла́бенькага |
сла́бенькіх |
| Д. |
сла́бенькаму |
сла́бенькай |
сла́бенькаму |
сла́бенькім |
| В. |
сла́бенькі (неадуш.) сла́бенькага (адуш.) |
сла́бенькую |
сла́бенькае |
сла́бенькія (неадуш.) сла́бенькіх (адуш.) |
| Т. |
сла́бенькім |
сла́бенькай сла́бенькаю |
сла́бенькім |
сла́бенькімі |
| М. |
сла́бенькім |
сла́бенькай |
сла́бенькім |
сла́бенькіх |
Іншыя варыянты:
слабе́нькі.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
слабе́нькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
слабе́нькі |
слабе́нькая |
слабе́нькае |
слабе́нькія |
| Р. |
слабе́нькага |
слабе́нькай слабе́нькае |
слабе́нькага |
слабе́нькіх |
| Д. |
слабе́нькаму |
слабе́нькай |
слабе́нькаму |
слабе́нькім |
| В. |
слабе́нькі (неадуш.) слабе́нькага (адуш.) |
слабе́нькую |
слабе́нькае |
слабе́нькія (неадуш.) слабе́нькіх (адуш.) |
| Т. |
слабе́нькім |
слабе́нькай слабе́нькаю |
слабе́нькім |
слабе́нькімі |
| М. |
слабе́нькім |
слабе́нькай |
слабе́нькім |
слабе́нькіх |
Іншыя варыянты:
сла́бенькі.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
слабе́нькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
слабе́нькі |
слабе́нькая |
слабе́нькае |
слабе́нькія |
| Р. |
слабе́нькага |
слабе́нькай слабе́нькае |
слабе́нькага |
слабе́нькіх |
| Д. |
слабе́нькаму |
слабе́нькай |
слабе́нькаму |
слабе́нькім |
| В. |
слабе́нькі (неадуш.) слабе́нькага (адуш.) |
слабе́нькую |
слабе́нькае |
слабе́нькія (неадуш.) слабе́нькіх (адуш.) |
| Т. |
слабе́нькім |
слабе́нькай слабе́нькаю |
слабе́нькім |
слабе́нькімі |
| М. |
слабе́нькім |
слабе́нькай |
слабе́нькім |
слабе́нькіх |
Іншыя варыянты:
сла́бенькі.
Крыніцы:
prym2009.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сла́бенькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сла́бенькі |
сла́бенькая |
сла́бенькае |
сла́бенькія |
| Р. |
сла́бенькага |
сла́бенькай сла́бенькае |
сла́бенькага |
сла́бенькіх |
| Д. |
сла́бенькаму |
сла́бенькай |
сла́бенькаму |
сла́бенькім |
| В. |
сла́бенькі (неадуш.) сла́бенькага (адуш.) |
сла́бенькую |
сла́бенькае |
сла́бенькія (неадуш.) сла́бенькіх (адуш.) |
| Т. |
сла́бенькім |
сла́бенькай сла́бенькаю |
сла́бенькім |
сла́бенькімі |
| М. |
сла́бенькім |
сла́бенькай |
сла́бенькім |
сла́бенькіх |
Іншыя варыянты:
слабе́нькі.
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сла́бенькі уменьш.-ласк. сла́бенький
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сла́бенькі, ‑ая, ‑ае.
Памянш.-ласк. да слабы. З маленькага слабенькага некалі шчанючка вырас дужы сабака. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́бы-слабе́нькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сла́бы-слабе́нькі |
сла́бы-слабе́нькая |
сла́бы-слабе́нькае |
сла́бы-слабе́нькія |
| Р. |
сла́бы-слабе́нькага |
сла́бы-слабе́нькай сла́бы-слабе́нькае |
сла́бы-слабе́нькага |
сла́бы-слабе́нькіх |
| Д. |
сла́бы-слабе́нькаму |
сла́бы-слабе́нькай |
сла́бы-слабе́нькаму |
сла́бы-слабе́нькім |
| В. |
сла́бы-слабе́нькі (неадуш.) сла́бы-слабе́нькага (адуш.) |
сла́бы-слабе́нькую |
сла́бы-слабе́нькае |
сла́бы-слабе́нькія (неадуш.) сла́бы-слабе́нькіх (адуш.) |
| Т. |
сла́бы-слабе́нькім |
сла́бы-слабе́нькай сла́бы-слабе́нькаю |
сла́бы-слабе́нькім |
сла́бы-слабе́нькімі |
| М. |
сла́бы-слабе́нькім |
сла́бы-слабе́нькай |
сла́бы-слабе́нькім |
сла́бы-слабе́нькіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жи́денький
1. рэ́дзенькі;
2. кво́ленькі, слабе́нькі; см. жи́дкий 2, 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засты́глы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і застылы. Быльнік па краях адхону, слабенькі, узорысты іней на ім, канаўка побач на поплаве, ледзь-ледзь толькі застыглая. Кулакоўскі. Каменныя львы драмалі. Застыглая ўсмешка не сыходзіла з іх белых вачэй. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пае́здка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Выезд куды‑н. на некаторы час; кароткае падарожжа. Паездка за мяжу. □ Конь стары, слабенькі. Але шаўцу для паездак па вёсках, дзе ён скупляе і аўчыны, лепшага і не трэба. Жычка. Саша ахвотна згадзілася ехаць у горад, хоць ведала, што паездка небяспечная. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)