слабасі́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. слабасі́лле
Р. слабасі́лля
Д. слабасі́ллю
В. слабасі́лле
Т. слабасі́ллем
М. слабасі́ллі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слабасі́лле ср. слабоси́лие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слабасі́лле, ‑я, н.

Фізічная слабасць, недахоп сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабасі́льны, -ая, -ае.

1. Са слабым здароўем, недастаткова дужы.

С. чалавек.

2. 3 невялікай магутнасцю (спец.).

С. матор.

|| наз. слабасі́лле, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слабоси́лие ср. слабасі́лле, -лля ср., няду́жасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)