скірава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скірава́ны скірава́ная скірава́нае скірава́ныя
Р. скірава́нага скірава́най
скірава́нае		 скірава́нага скірава́ных
Д. скірава́наму скірава́най скірава́наму скірава́ным
В. скірава́ны (неадуш.)
скірава́нага (адуш.)		 скірава́ную скірава́нае скірава́ныя (неадуш.)
скірава́ных (адуш.)
Т. скірава́ным скірава́най
скірава́наю		 скірава́ным скірава́нымі
М. скірава́ным скірава́най скірава́ным скірава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скірава́ны скірава́ная скірава́нае скірава́ныя
Р. скірава́нага скірава́най
скірава́нае		 скірава́нага скірава́ных
Д. скірава́наму скірава́най скірава́наму скірава́ным
В. скірава́ны (неадуш.)
скірава́нага (адуш.)		 скірава́ную скірава́нае скірава́ныя (неадуш.)
скірава́ных (адуш.)
Т. скірава́ным скірава́най
скірава́наю		 скірава́ным скірава́нымі
М. скірава́ным скірава́най скірава́ным скірава́ных

Кароткая форма: скірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скірава́ны

1. напра́вленный; повёрнутый;

2. напра́вленный, склонённый;

1, 2 см. скірава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́сы, -ая, -ае.

1. Які мае касы разрэз (пра вочы).

2. 3 касавокасцю, пры якой зрэнкі скіраваны ў бок ад носа.

|| наз. раско́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабудо́ва, -ы, ж.

1. гл. перабудаваць, перабудавацца.

2. У СССР у 1985— 1991 гг.: працэс рэфармавання эканомікі і грамадскай свядомасці, скіраваны на развіццё дэмакратыі і галоснасці, заканчэнне халоднай вайны.

|| прым. перабудо́ўчы, -ая, -ае.

Перабудоўчыя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́сасць, ‑і, ж.

1. Касы разрэз вачэй.

2. Касавокасць, пры якой зрэнкі скіраваны ў бок ад носа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напра́вленный

1. накірава́ны, скірава́ны;

напра́вленная анте́нна радио накірава́ная антэ́на;

взо́ры напра́влены к столи́це по́гляды накіра́ваны (скірава́ны) да сталі́цы;

2. напра́ўлены, наве́дзены, наво́страны;

3. нала́джаны;

4. напра́ўлены, вы́праўлены; см. напра́вить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сканцэнтрава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сканцэнтраваць.

2. у знач. прым. Сабраны, згрупаваны ў адным якім‑н. месцы. // Скіраваны ў адно месца. Наносіць сканцэнтраваныя ўдары.

3. перан.; у знач. прым. Скіраваны на што‑н. Сканцэнтраваная воля. □ Ніколі дагэтуль мы не бачылі [паэта] такім засяроджаным, сканцэнтраваным у вырашэнні праблем грамадскіх і асабістых. Бярозкін. Увага рабочых і інжынерна-тэхнічных работнікаў сканцэнтравана на ўкараненні новай тэхнікі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

указа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для ўказання на што‑н. або чаго‑н. Да [горада] былі скіраваны ўсе ўказальныя знакі франтавых дарог. Грамовіч.

2. У граматыцы — які выражае ўказанне на прадмет. Указальны займеннік. Указальная часціца.

•••

Указальны палец — другі палец на руцэ паміж вялікім і сярэднім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)