скі́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скі́павы |
скі́павая |
скі́павае |
скі́павыя |
| Р. |
скі́павага |
скі́павай
скі́павае |
скі́павага |
скі́павых |
| Д. |
скі́паваму |
скі́павай |
скі́паваму |
скі́павым |
| В. |
скі́павы (неадуш.)
скі́павага (адуш.) |
скі́павую |
скі́павае |
скі́павыя (неадуш.)
скі́павых (адуш.) |
| Т. |
скі́павым |
скі́павай
скі́паваю |
скі́павым |
скі́павымі |
| М. |
скі́павым |
скі́павай |
скі́павым |
скі́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скі́павы скипово́й, ски́повый;
с. пад’ёмнік — скипово́й подъёмник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скі́павы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да скіпа. Скіпавы канат. Скіпавы пад’ёмнік. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе скіпаў. Скіпавая падача руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скипово́й горн. и пр. скіпавы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)