скі́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скі́нія |
скі́ніі |
| Р. |
скі́ніі |
скі́ній |
| Д. |
скі́ніі |
скі́ніям |
| В. |
скі́нію |
скі́ніі |
| Т. |
скі́ніяй
скі́ніяю |
скі́ніямі |
| М. |
скі́ніі |
скі́ніях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скі́нія ж., церк., уст. ски́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скі́нія, ‑і, ж.
Уст. У біблейскім паданні — пераносны храм у выглядзе шатра, які быў у старажытных яўрэяў да пабудавання храма ў Іерусаліме.
[Грэч. skēnē — шацёр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ски́ния церк., уст. скі́нія, -ніі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)