ску́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́шаны ску́шаная ску́шанае ску́шаныя
Р. ску́шанага ску́шанай
ску́шанае		 ску́шанага ску́шаных
Д. ску́шанаму ску́шанай ску́шанаму ску́шаным
В. ску́шаны (неадуш.)
ску́шанага (адуш.)		 ску́шаную ску́шанае ску́шаныя (неадуш.)
ску́шаных (адуш.)
Т. ску́шаным ску́шанай
ску́шанаю		 ску́шаным ску́шанымі
М. ску́шаным ску́шанай ску́шаным ску́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́шаны ску́шаная ску́шанае ску́шаныя
Р. ску́шанага ску́шанай
ску́шанае		 ску́шанага ску́шаных
Д. ску́шанаму ску́шанай ску́шанаму ску́шаным
В. ску́шаны (неадуш.)
ску́шанага (адуш.)		 ску́шаную ску́шанае ску́шаныя (неадуш.)
ску́шаных (адуш.)
Т. ску́шаным ску́шанай
ску́шанаю		 ску́шаным ску́шанымі
М. ску́шаным ску́шанай ску́шаным ску́шаных

Кароткая форма: ску́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́шаны ску́шенный; см. скусі́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́шенный ску́шаны; см. скуси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скусі́ць, скушу́, ску́сіш, ску́сіць; ску́шаны; зак., што (разм.).

Адкусіць зверху частку чаго-н.

Рыба скусіла чарвяка.

|| незак. ску́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склёванный разг. здзяўба́ны; (рыбой) ску́шаны, з’е́дзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)