ску́сваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ску́сваю |
ску́сваем |
| 2-я ас. |
ску́сваеш |
ску́сваеце |
| 3-я ас. |
ску́свае |
ску́сваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ску́сваў |
ску́свалі |
| ж. |
ску́свала |
| н. |
ску́свала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ску́свай |
ску́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ску́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ску́сваць несов.
1. ску́сывать;
2. отъеда́ть, съеда́ть; (о рыбе — ещё) склёвывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ску́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да скусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скусі́ць, скушу́, ску́сіш, ску́сіць; ску́шаны; зак., што (разм.).
Адкусіць зверху частку чаго-н.
Рыба скусіла чарвяка.
|| незак. ску́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ску́сванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
Моцна пакусаць, укусіць у многіх месцах.
Мяне скусалі камары.
|| незак. ску́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ску́сванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
иску́сывать несов. куса́ць, ску́сваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ску́свацца, ‑аецца; незак.
Зал. да скусваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ску́сванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скусваць — скусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ску́сывать несов., уст., прост. ску́сваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ску́сванне ср. ску́сывание; см. ску́сваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)