Verbum

анлайнавы слоўнік

ску́рчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́рчванне ср. сгиба́ние, подгиба́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́рчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скурчваць, скурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што. Сагнуць, падагнуць.

С. ногі.

2. каго-што. Звесці курчам.

Хвароба скурчыла пальцы.

Раптам мяне скурчыла (безас.).

|| незак. ску́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

съёживание

1. ску́рчванне, -ння ср., згіна́нне, -ння ср.;

2. ску́рчванне, -ння ср., згіна́нне, -ння ср.; сціска́нне, -ння ср.;

3. мо́ршчанне, -ння ср., змо́ршчванне, -ння ср.; см. съёживать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свёртывание

1. скру́чванне, -ння ср.;

2. зго́ртванне, -ння ср.;

3. зго́ртванне, -ння ср.; скарачэ́нне, -ння ср.;

4. перастро́йванне, -ння ср.;

5. зваро́чванне, -ння ср., збо́чванне, -ння ср.;

6. зваро́чванне, -ння ср., збіва́нне, -ння ср.;

7. скру́чванне, -ння ср.;

9. ску́рчванне, -ння ср., скру́чванне, -ння ср.; см. свёртываться³;

10. згуса́нне, -ння ср.; ссяда́нне, -ння ср.; абрызга́нне, -ння ср., скіса́нне, -ння ср.; адкіпа́нне, -ння ср.;

свёртывание кро́ви згуса́нне крыві́; см. свёртываться⁴;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)