ску́рваць гл. скурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ску́рваю ску́рваем
2-я ас. ску́рваеш ску́рваеце
3-я ас. ску́рвае ску́рваюць
Прошлы час
м. ску́рваў ску́рвалі
ж. ску́рвала
н. ску́рвала
Загадны лад
2-я ас. ску́рвай ску́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ску́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́рваць несов. (табак, папиросы и т.п.) выку́ривать; иску́ривать; см. скуры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуры́ць, скуру́, ску́рыш, ску́рыць; ску́раны; зак., што.

Курачы, зрасходаваць; дакурыць.

С. цыгарэту.

|| незак. ску́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скурваць — скурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иску́ривать несов., разг. ску́рваць; (выкуривать) выку́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скурыцца.

2. Зал. да скурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́рванне ср. выку́ривание; иску́ривание; см. ску́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́рвацца несов., страд. выку́риваться; иску́риваться; см. ску́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)