скура́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Скураная куртка або кароткае скураное паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скура́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скура́нка скура́нкі
Р. скура́нкі скура́нак
Д. скура́нцы скура́нкам
В. скура́нку скура́нкі
Т. скура́нкай
скура́нкаю		 скура́нкамі
М. скура́нцы скура́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скура́нка ж., разг. ко́жанка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скура́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Скураная куртка. Гэта быў камлюкаваты, нават тоўсты, гадоў пад шэсцьдзесят стары ў кароткай скуранцы. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́жанка скура́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скура́нік, скура́нка ‘кажан’ (вільн., трак., Сл. ПЗБ). Да скура(ны) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кожа́н​II м. (кожаная куртка) разг. скура́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)