скурае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скурае́д |
скурае́ды |
| Р. |
скурае́да |
скурае́даў |
| Д. |
скурае́ду |
скурае́дам |
| В. |
скурае́да |
скурае́даў |
| Т. |
скурае́дам |
скурае́дамі |
| М. |
скурае́дзе |
скурае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скурае́д м., зоол. кожее́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скурае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Жук, шкоднік скуры, футраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кожее́д зоол. скурае́д, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)