ску́пшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ску́пшчыца ску́пшчыцы
Р. ску́пшчыцы ску́пшчыц
Д. ску́пшчыцы ску́пшчыцам
В. ску́пшчыцу ску́пшчыц
Т. ску́пшчыцай
ску́пшчыцаю		 ску́пшчыцамі
М. ску́пшчыцы ску́пшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́пшчыца ж. ску́пщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́пшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да скупшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто скупляе што-н. для перапродажу або іншых мэт.

|| ж. ску́пшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. ску́пшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́пщица ску́пшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ану́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Скупшчыца ануч, рыззя (уст.).

|| м. ану́чнік, -а, мн. -і, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)