ску́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.
1. гл. скупіць.
2. Камісійны магазін, дзе скупліваюць рэчы (разм.).
Здаць паліто ў скупку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ску́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ску́пка |
| Р. |
ску́пкі |
| Д. |
ску́пцы |
| В. |
ску́пку |
| Т. |
ску́пкай
ску́пкаю |
| М. |
ску́пцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ску́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скупліваць, скупляць — скупіць (у 1 знач.).
2. Разм. Пункт скупкі; камісійны магазін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скупі́ць, скуплю́, ску́піш, ску́піць; ску́плены; зак., каго-што.
Купіць (усё, многае).
С. многа кніг.
|| незак. скупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і ску́пліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ску́пка, -і, ДМ -пцы, ж.
|| прым. ску́пачны, -ая, -ае (спец.) і скупны́, -а́я, -о́е (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ску́піцца ‘сабрацца ў гурт, злучыцца ў кампанію’ (Нік., Оч., 2, Варл.), ску́пытысь ‘тс’ (Клім.), ст.-бел. скупити ‘сабраць, злучыць’ (Ст.-бел. лексікон). Да купа (гл.), параўн. вытворныя ску́пка ‘група, гурт’, скупо́ўвацца ‘збірацца ў купу (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спекуля́цыя 1, ‑і, ж., чым і па чым.
1. Фінансавая аперацыя, якая заключаецца ў скупцы і перапродажы каштоўнасцей з мэтай узбагачэння; біржавая ігра на павышэнне або паніжэнне курсу каштоўных папер. Спекуляцыя акцыямі. Спекуляцыя валютнымі каштоўнасцямі. // Незаконная скупка і перапродаж тавараў і іншых прадметаў па павышаных цэнах з мэтай нажывы. Спекуляцыя прадметамі мастацтва. Спекуляцыя рэдкімі кнігамі. // Выкарыстанне чаго‑н. з мэтай нажывы. Спекуляцыя на павышэнні попыту. // Асобная здзелка падобнага характару. Называлі велізарнейшыя сумы, якія .. [Пачулія] нажываў на сваіх загадкавых спекуляцыях. Самуйлёнак.
2. перан. Разлік, намер, дзеянне, заснаваныя па выкарыстанні чаго‑н. з карыслівымі мэтамі. Спекуляцыя па сяброўскіх пачуццях. □ [Віктар:] — Я глядзеў гэту карціну. Самая бессаромная спекуляцыя на таленце артысткі. Паўлаў.
[Ад лац. speculatio — сузіранне, пазіранне.]
спекуля́цыя 2, ‑і, ж.
У філасофіі — абстрактныя разважанні, адарваныя ад вопыту і практыкі. Ідэалістычныя спекуляцыі.
[Ад лац. speculatio — сузіранне, назіранне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)