скуле́ние

1. скавыта́нне, -ння ср.;

2. скуго́ленне, -ння ср.; хны́канне, -ння ср.; см. скули́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скулёж м., прост., см. скуле́ние.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скавыта́нне ср., прям., перен. визг м., визжа́ние, скуле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завыва́ние завыва́нне, -ння ср.; (скуление) скуго́ленне, -ння ср., скавыта́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скуго́ленне ср.

1. вытьё, завыва́ние; скуле́ние, визг м.;

2. перен., разг. скулёж м.;

1, 2 см. скуго́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

визг м. віск, род. ві́ску м., ві́скат, -ту м.; (писк) піск, род. пі́ску м.; (скуление) скавыта́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

визжа́ние ср. вішча́нне, -ння ср., віск, род. ві́ску м.; (писк) пішча́нне, -ння ср., піск, род. пі́ску м.; (скуление) скавыта́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)