скрыша́льны, -ая, -ае.

Тое, што і сакрушальны.

|| наз. скрыша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрыша́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрыша́льны скрыша́льная скрыша́льнае скрыша́льныя
Р. скрыша́льнага скрыша́льнай
скрыша́льнае		 скрыша́льнага скрыша́льных
Д. скрыша́льнаму скрыша́льнай скрыша́льнаму скрыша́льным
В. скрыша́льны (неадуш.)
скрыша́льнага (адуш.)		 скрыша́льную скрыша́льнае скрыша́льныя (неадуш.)
скрыша́льных (адуш.)
Т. скрыша́льным скрыша́льнай
скрыша́льнаю		 скрыша́льным скрыша́льнымі
М. скрыша́льным скрыша́льнай скрыша́льным скрыша́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрыша́льны, см. сакруша́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрыша́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае вялікую сілу, знішчальны. Скрышальны ўдар. Скрышальны агонь.

2. Моцны, глыбокі (пра пачуцці, перажыванні чалавека). Скрышальная нянавісць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сокруши́тельный скрыша́льны; (уничтожающий) знішча́льны; (разрушительный) зруйнава́льны, разбура́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)