скрыжа́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | скрыжа́ль | скрыжа́лі | 
		
			| Р. | скрыжа́лі | скрыжа́лей скрыжа́ляў
 | 
		
			| Д. | скрыжа́лі | скрыжа́лям | 
		
			| В. | скрыжа́ль | скрыжа́лі | 
		
			| Т. | скрыжа́ллю | скрыжа́лямі | 
		
			| М. | скрыжа́лі | скрыжа́лях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
скрыжа́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Дошка з напісаным на ёй свяшчэнным тэкстам.
2. перан., звычайна мн., -ей. Пра тое, што захоўвае, куды занесены памятныя даты, падзеі, імёны і пад.
Падзеі засведчаны на скрыжалях гісторыі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
скрыжа́ль ж., в разн. знач. скрижа́ль
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
скрыжа́ль, ‑і, ж.
Кніжн.
1. Дошка, пліта з напісаным на ёй тэкстам (пераважна свяшчэнным, культавым).
2. звычайна мн. (скрыжа́лі, ‑ей); перан.; чаго або якія. Пра тое, што захоўвае, куды занесены памятныя падзеі, даты, імёны і пад. Скрыжалі навукі. Скрыжалі гісторыі. □ І славу тую, што ўпісалі мы ў гістарычныя скрыжалі, наш горад панясе ў вякі. Машара. Таемны вы, зямлі скрыжалі! Чаго ў сябе вы не ўпісалі! Колас.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
скрижа́ль в разн. знач. скрыжа́ль, -лі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)