скру́бер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скру́бер |
скру́беры |
| Р. |
скру́бера |
скру́бераў |
| Д. |
скру́беру |
скру́берам |
| В. |
скру́бер |
скру́беры |
| Т. |
скру́берам |
скру́берамі |
| М. |
скру́беры |
скру́берах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скру́бер, ‑а, м.
1. Прыстасаванне для ачысткі газаў.
2. Барабанная машына для прамывання карысных выкапняў.
[Англ. scrubber.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скру́ббер техн. скру́бер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)