скрепи́ть сов.

1. (прочно соединить) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць; (болтами — ещё) знітава́ць; (бумагу и т. п.) сашчапі́ць, мног. пасашчэ́пліваць, пасашчапля́ць;

скрепи́ть у́зы перен. змацава́ць ву́зы (по́вязі);

2. (удостоверить подписью, печатью) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць;

◊

скрепя́ се́рдце неахво́тна, не́хаця;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змацава́ць сов., прям., перен. скрепи́ть;

з. рэ́йкі га́йкамі — скрепи́ть ре́льсы га́йками;

з. дагаво́р по́дпісамі — скрепи́ть догово́р по́дписями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазмацо́ўваць сов. (о многом) скрепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашрубава́ць сов. (скрепить винтами) свинти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушрубава́ць сов.

1. ввинти́ть, вверну́ть;

2. скрепи́ть винта́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знітава́ць сов.

1. (болтами) скрепи́ть, сболти́ть;

2. перен. спая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

болт (род. балта́) м., в разн. знач. болт;

змацава́ць балта́мі — скрепи́ть болта́ми;

балты́ акані́ц — болты́ ста́вен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́бка ж., в разн. знач. ско́бка;

змацава́ць ~кай — скрепи́ть ско́бкой;

стры́гчыся ў ~ку — стри́чься в ско́бку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрепля́ть несов.

1. (прочно соединять) змацо́ўваць; (болтами — ещё) зніто́ўваць; (бумагу и т. п.) сашчэ́пліваць, сашчапля́ць;

2. (удостоверять) змацо́ўваць; см. скрепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свинти́ть сов.

1. (скрепить винтами) сашрубава́ць;

2. (отвинтить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

3. (вертя, испортить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)