Verbum

анлайнавы слоўнік

скрана́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрана́нне ср. сдвиг м.; смеще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скранаць — скрануць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скранацца — скрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Зрушыцца з месца.

Цягнік скрануўся з месца.

|| незак. скрана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Зрушыць з месца.

С. шафу.

|| незак. скрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смеще́ние

1. (действие) зрушэ́нне, -ння ср., неоконч. зру́шванне, -ння ср., ссо́ўванне, -ння ср., скрана́нне, -ння ср.; перамяшчэ́нне, -ння ср.;

2. (с должности) зня́цце, -цця ср.;

3. перен. зрушэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)