скра́банне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. скра́банне
Р. скра́бання
Д. скра́банню
В. скра́банне
Т. скра́баннем
М. скра́банні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скра́банне ср., разг. цара́панье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скра́банне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрабаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скра́баць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Скрабучы, драпаючы чым-н., рабіць шум.

У запечку скрабае мыш.

|| наз. скра́банне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переска́бливание

1. скраба́нне, -ння ср.;

2. пераскраба́нне, -ння ср., пераскрэ́бванне, -ння ср.; см. переска́бливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)