ско́ўзацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак. (разм.).

Стаць тонкім ад слізгання, трэння; сцерціся.

Канькі скоўзаліся.

|| незак. ско́ўзвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́ўзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ско́ўзаецца ско́ўзаюцца
Прошлы час
м. ско́ўзаўся ско́ўзаліся
ж. ско́ўзалася
н. ско́ўзалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́ўзацца сов., разг. стере́ться (при скольжении);

канькі́ ~ліся — коньки́ стёрлись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўзацца, ‑аецца; зак.

Разм. Стаць тонкім ад трэння пры слізганні; сцерціся. Палазы ў санях скоўзаліся. Канькі скоўзаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́ўзвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скоўзацца.

2. Зал. да скоўзваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́ўзвацца несов., разг.

1. стира́ться (при скольжении); см. ско́ўзацца;

2. соска́льзывать;

3. страд. стира́ться; см. ско́ўзваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)