ско́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ско́шванне
Р. ско́швання
Д. ско́шванню
В. ско́шванне
Т. ско́шваннем
М. ско́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́шванне I ср. ска́шивание, перека́шивание; см. ско́шваць I

ско́шванне II ср. ска́шивание; см. ско́шваць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. скошваць ​1 — скасіць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́шивание​I (к ска́шивать​I) ско́шванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́шивание​II (к ска́шивать​II) ско́шванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скос​II м., с.-х. скос, род. ско́су м., ско́шванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)