скот м., скоти́на ж.

1. собир. жывёла, -лы ж., скаці́на, -ны ж.; бы́дла, -ла ср.;

рога́тый скот рага́тая жывёла;

племенно́й скот племянна́я жывёла;

2. бран. жывёліна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скот 1. Гл. скаціна.

Скот 2 ‘схіл’ (Янк. 3.). Звязана чаргаваннем галосных з скат ‘тс’, якое ад скаціць(ца) < каціць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скаці́на ж., разг.

1. собир. скот м., скоти́на;

па́свіць ~ну — пасти́ скот (скоти́ну);

2. презр. скоти́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гавя́да собир., ж., обл. скот (крупный рогатый)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жывёла ж.

1. (живое существо) живо́тное ср.;

2. собир. скот м., скоти́на;

3. перен., бран. скот м., скоти́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

быдлё собир., ср., обл. скоти́на ж., скот м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рога́тый в разн. знач. рага́ты;

рога́тый скот рага́тая жывёла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бы́дла ср.

1. собир., разг. скот м., скоти́на ж.;

2. перен., прост., бран. (о человеке) скот м., скоти́на ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упи́танность уко́рмленасць, -ці ж.;

скот сре́дней упи́танности жывёла сярэ́дняй уко́рмленасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обобществлённый аграма́джаны; абагу́лены; мног. паабагу́льваны;

обобществлённый труд аграма́джаная пра́ца;

обобществлённый скот абагу́леная жывёла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)