ско́са
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ско́са |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ско́са, прысл.
1. Скасіўшы вочы.
2. перан. Недаверліва, недружалюбна.
Браты не ладзяць між сабой, с. глядзяць адзін на аднаго.
3. Па дыяганалі, пад вуглом да прамога напрамку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ско́са нареч.
1. и́скоса;
с. пагляда́ць — и́скоса погля́дывать;
2. перен. ко́са;
с. глядзе́ць — ко́со смотре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́са, прысл.
1. Скасіўшы вочы; збоку. Віктар увесь час скоса пазіраў на хлеб. Маўр. Чэмпіён, не зважаючы ні на кога і сам скоса любуючыся сваімі значкамі, ганарыста прайшоў да піянерважатага. Скрыпка. Майка не павярнулася на, крокі, а калі .. [Алесь] пазваў яе, скоса ўскінула на яго дзікаватыя і нібы разгневаныя вочы. Караткевіч.
2. перан. Недаверліва, падазрона, недружалюбна. Ходзячы па двары, па хаце, заўважыў Агей, што пазіраюць сыны [адзін на аднаго] скоса, не па-людскому. Галавач. Мне здалося, што гнеў старога трошачкі адпаў, хоць ён і скоса глянуў на мяне, як на якога злачынцу. Сабаленка.
3. Па дыяганалі, пад вуглом да прамога напрамку. Ад святла, што скоса падае ў акно на Валіны рукі, абгортка марожанага падобна на бліскучы і туманны кавалак лёду. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скры́ва, прысл. (разм.).
Тое, што і скоса.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
и́скоса нареч. ско́са, скры́ва; (косо) ко́са; кры́ва;
взгляну́ть и́скоса паглядзе́ць (зірну́ць) ско́са (скры́ва, ко́са, кры́ва).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
касаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак. (разм.).
1. на каго-што. Глядзець скоса.
К. на дзверы кабінета.
2. перан., на каго-што. Адносіцца з падазрэннем, недружалюбна.
|| зак. скасаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ке́зам ’скоса’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. кезнуцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ко́со нареч.
1. ко́са;
2. перен. ско́са, скры́ва;
ко́со смотре́ть на кого́-, что́-л. ско́са (скры́ва) глядзе́ць на каго́-, што-не́будзь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скры́ва, прысл.
Разм. Тое, што і скоса. Глядзеў адзін пан Богут скрыва, Як воўк, уткнуўшыся ў паркан. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)