ско́лка гл. скалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ско́лка
Р. ско́лкі
Д. ско́лцы
В. ско́лку
Т. ско́лкай
ско́лкаю
М. ско́лцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ско́лка I ж. ско́лка, скол м.; см. ско́лваць I

ско́лка II ж. ско́лка; см. ско́лваць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́лка ж. ско́лванне, -ння ср., ско́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сколваць ​1 — скалоць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скало́ць¹, скалю́, ско́леш, ско́ле; скалі́; ско́латы; зак., што.

Аддзяліць слой, кавалак чаго-н. ударам; збіць.

С. лёд з ганка.

|| незак. ско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ско́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і ско́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скало́ць², скалю́, ско́леш, ско́ле; скалі́; ско́латы; зак., што.

1. Змацаваць разам што-н., сашпільваючы.

С. кускі матэрыі.

С. шпількай пояс.

2. і каго. Зраніць у многіх месцах чым-н. вострым, калючым.

С. ногі іржышчам.

|| незак. ско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ско́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і ско́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ско́лак ско́лкі
Р. ско́лка ско́лкаў
Д. ско́лку ско́лкам
В. ско́лак ско́лкі
Т. ско́лкам ско́лкамі
М. ско́лку ско́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ско́лванне I ср. ска́лывание; ско́лка ж., скол м.; см. ско́лваць I

ско́лванне II ср. ска́лывание, ско́лка ж.; см. ско́лваць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скол м.

1. (действие) ско́лванне, -ння ср., ско́лка, -кі ж.;

2. (место откола) скол, род. ско́лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)